was bedoeld om meisjes aan te trekken om patronen te spelen die bouwen aan bouwen en probleemoplossen, de spul engineering is gemaakt, nieuw speelgoedmerk Goldiebox kwam ongeveer een jaar geleden op de markt. Ik heb in 2012 de Kickstarter -video bekeken en hield van het idee. CEO Debbie Sterling is een jonge ingenieur van Stanford die de speelgoedbranche wil verstoren met een lijn van producten voor meisjes waar niemand ooit van heeft gehoord. Ik ben verkocht.
Mijn moeder kocht het GoldiBlox -lanceringsproduct voor Scarlett. Sindsdien hebben een paar echt prachtige advertentiecampagnes de aandacht van mijn peergroep getrokken.
Waarom ik het wilde: mijn kinderen spelen niet graag met Legos; Ik denk dat geen van beiden het bouwgen heeft. In plaats daarvan registreren ze vele uren in fantasiewerelden met knuffels en zetten ze kostuums aan voor een show, wat geweldig spul is, maar het bouwspeelgoed verzamelt allemaal stof. Om een LEGO -sessie op gang te krijgen, moet mijn partner zichzelf beginnen op te bouwen en de kinderen te vragen om te ‘helpen’. Toen we een marmeren nummer kregen dat snel een favoriet speelgoed werd, dacht ik: “Eindelijk! Ze zullen experimenteren met het bouwen, ‘maar het breidde hun horizon niet.
Ik was persoonlijk minder bezorgd dat Scarlett werd uitgesloten van LEGO, K’NEX en andere technische kansen dan dat beide kinderen niet veel vasthoudendheid lijken te hebben voor probleemoplossing. Als ze het niet kunnen laten werken, gaan ze verder met het volgende. Ik ben altijd op zoek naar ervaringen die hen genoeg zullen betrekken om erbij te blijven.
Is GoldiBlox het antwoord? Niet echt.
Wat is GoldiBlox, precies? De set wordt geleverd met een spiraalvormig boek dat kinderen leidt door het samenstellen van de meegeleverde stukken om een eenvoudige machine te creëren (denk terug aan de 8e klas wetenschap). De stukken zijn een kussen met gaten, palen, speciaal ontworpen “blax” die fungeren als noten, spoelen, een lint, een crank en plastic dieren die bovenop de spoelen rijden.
Het onderzoek van Debbie Sterling onthulde dat meisjes verbaal zijn en aangetrokken worden tot het vertellen van verhalen, dus probeerde ze dat in het product op te nemen. Terwijl het kind leest over uitvinder Goldie en de stappen volgt, maakt ze een riemaandrijving. Koel!
Behalve dat nadat we de taak hadden voltooid, alle stukken terug in de doos gingen en daar drie maanden bleven. Scarlett zag Goldieglox niet als iets met veel herspeelbaarheid, hoewel andere patronen in het boek zijn opgenomen om experimenteren met verschillende configuraties van spoelen aan te moedigen.
Toen we het eindelijk weer uitkwamen, zei ze: “Ik weet al hoe ik dit moet doen”, en maakte indruk op mij door de stappen om de laatste spinmachine te bereiken, nogal goed te hebben herinnerd.
De bottom line: ik wilde dat dit een wonderspeelgoed zou zijn, maar was gefrustreerd door hoe slecht de crank aan de bovenkant van de spoel hield, waardoor het testen op succes elke keer een teleurstelling maakte. Je kunt in deze video zien (de bovenstaande afbeelding speelt wanneer geklikt) hoe voorzichtig we moesten communiceren met de stukken, en die Scarlett gaf de crank op en draaide de spoel gewoon met haar handen. Er is een gebrek aan stabiliteit, en ik werd zo persoonlijk gefrustreerd om eraan te werken dat de uitdrukking “Oh, onzin!” is nu een permanent onderdeel van de woordenschat van Scarlett.
Dus terwijl ik juich voor Debbie en andere speelgoedmakers die speelgoed voor het bouwen van speelgoed voor meisjes introduceren, is het onwaarschijnlijk dat ik meer GoldiBlox voor mijn huis zal kopen.
GERELATEERD: Wetenschapsprojecten voor kleuters en bruisende achtertuin krijt.
Leave a Reply